Rezyliencja miejska (urban resilience) to zdolność miasta, rozumianego jako społeczno-gospodarczo-przyrodniczy system, do trwania i rozwijania się w warunkach nieprzewidywalnych zmian, zarówno nagłych i poważnych jak i subtelnych i powolnych, których rzeczywiste skutki ujawniają się w dłuższym czasie.

Niespodziewane zmiany sytuacji, wymuszające weryfikację status quo, często są przyjmowane z niechęcią, ale przy odpowiednim podejściu mogą okazać się ożywcze i otwierać nowe możliwości rozwojowe. Z drugiej strony, zmian które uznawane są za potrzebne (np. w procesie rewitalizacji), często mimo podejmowanych wysiłków nie udaje się przeprowadzić. Ujęcie systemowe pozwala lepiej radzić sobie z tymi sytuacjami, rozpoznawać złożone powiązania i uwarunkowania w miejskiej przestrzeni i dzięki temu proponować lepsze, bardziej adekwatne do rzeczywistej sytuacji i jej dynamiki propozycje projektowe.

W czasach rosnącej niepewności i globalnych zależności, coraz częściej ujawnia się potrzeba zmiany podejścia do planowania i zarządzania miejskiego na bardziej elastyczne, otwarte, inkluzywne, operujące systemowym i procesowym ujęciem rzeczywistości miejskiej. Ta zmiana w oczywisty sposób stawia w nowej sytuacji projektowanie urbanistyczne i architektoniczne.

W ramach seminarium będziemy zajmowali się sposobami zwiększania rezyliencji miejskiej, stosowaniem myślenia systemowego w projektowaniu i metodom przedprojektowych badań przestrzeni miejskiej.


Celem przedmiotu jest przekazanie wiadomości oraz umiejętności praktycznych z zakresu adaptacji i modernizacji obiektów zabytkowych oraz projektowania w kontekście kulturowym.
Przedmiot zakłada przekazanie podstawowych wiadomości z zakresu archeologii jako elementu badań ochrony dziedzictwa kulturowego, zaawansowanych metod i techniki badań w zakresie dziedzictwa kulturowego, jego ochrony i reprezentacji oraz wiadomości z zakresu głównych teorii konserwatorskich i przykładów postępowania.

Projektowanie uniwersalne z elementami ergonomii dedykowany jest studentom studiów II stopnia. 

Wykłady poruszają tematykę najnowszych zjawisk miejskich, które nie były omawiane na zajęciach z historii urbanistyki. Omawiane w ramach wykładów zjawiska związane są z globalnymi zjawiskami zachodzącymi na świecie: z kryzysem klimatycznymi, z utowarowieniem i prywatyzacją przestrzeni, z kryzysami migracyjnymi i konfliktami zbrojnymi czy z odrodzeniem oddolnych ruchów miejskich. W ramach wykładów zaprezentowane zostaną zarówno zjawiska kryzysowe, ich objawy przestrzenne i konsekwencje, a także metody reagowania wobec tych kryzysów. Przedstawiona zostanie teoria z odniesieniami literaturowymi, dobre przykłady oraz koncepcje teoretyczne.

Podstawowe osiągnięcia polskiej architektury współczesnej XX i XXI w. ze szczególnym uwzględnieniem tzw. Śląskiej Szkoły Architektury (główne nurty, ośrodki, architekci) na tle europejskich tendencji rozwoju w tej dziedzinie. Przedmiot ma na celu zwrócenie uwagi iż polska myśl architektoniczna wnosi swój indywidualny wkład w rozwój architektury europejskiej. Przedmiot ma na celu wykształcenie umiejętności zrozumienia i swobodnego poruszania się w głównych aspektach i tendencjach rozwojowych oraz rozróżniania indywidualnego charakteru regionalnych szkół bądź osobowości. Ma sprowokować dyskusję na temat kondycji polskiej, śląskiej, gliwickiej szkoły architektury.

Celem przedmiotu jest wprowadzenie do nowoczesnego myśleniao miejskiej przestrzeni publicznej. Zajęcia powinny rozwinąć w studentach zmysł plastyczny i estetyczny, który pozwoli im na kreowanie takiej przestrzeni architektonicznej, która poprzez odpowiednio dobrany kolor, elementy plastyczne, czytelność będzie przyjazna dla wszystkich użytkowników, a równocześnie podkreślona zostanie jej unikalna tożsamość.

W ramach przedmiotu przekazywane są informacje o systemach nośnych stosowanych w budownictwie ze szczególnym uwzględnieniem nietypowych rozwiązań inżynierskich. Kryterium decydującym o wyborze obiektu do prezentacji jest nietypowa forma obiektu, wyróżniająca wielkość, rzadkie zastosowanie, nowoczesne rozwiązanie materiałowe lub odmienna technologia wznoszenia.

Studia stacjonarne